Er is geen plaats in de herberg, maar...

Vrijdag 10 augustus
Gisteren zijn we onverwacht uitgenodiigd bij de italianen om in hun alberge te komen eten en dat was erg gezellig.en ik dacht nog, er is niets gebeurd vandaag! We liepen het centrum van Portomarin in en daar kwamen we de hele meute weer tegen. Met oda en Anita zijn we de kerk nog in gegaan, omdat we van die mooie muziek hoorden. Een fluitist, erg mooi, ook omdat de akoestiek in de kerk zo goed is. En laten daar nou ook de italianen zitten! Die komen we elke keer in de kerk tegen! Met zn allen nog iets gedronken en de 2 ned dames gingen weg. En wij wilden ook iets eten, maar mario, stefania en ginevra, wilden dat we met hun mee gingen om te eten. Het was een eenvoudig maal maar wel erg gezellig! Zij koken vaak hun eigen maal ivm de kosten.
Om 22.00 u liggen we erin en slapen gelijk, tot 23.15u dan worden we wakker van een woordenwisseling tussen 2 mannen. Dat kan nog gezellig worden vannacht! Niets van dat alles, we worden om 6.30u wakker.
Lezen onze mail nog even en zien dat we een foto van Maud hebben gekregen en een mail van Myrna, we kunnen er weer tegen vandaag, fijn! We ontbijten en gaan pas om7.45 u op pad. Het is koud en n beetje mistig, maar mooi is het stuwmeer dan! In Gonzar drink ik koffie met de 2 ned dames en wacht op Gerard. En vertel hen dat ik altijd zo mijn tas neer zet, dat gerard hem goed kan zien als ik ergens stop!
Bij de volgende stop, zie ik de dames voorbij lopen, zij zien mij niet. Even later komt Gerard ook, maar dan van de andere kant, he gek. Hij was voorbij gelopen en mij en mn tas niet gezien. Maar de dames hadden mijn tas Wel gezien, wondere wereld de camino! Zo raken we elkaar nooit kwijt, gelukkig. We willen in Airexe stoppen, maar als we daar aan komen zit alles vol. Thomas, Piedro, Claudia en Oda en Anita slapen daar wel. Dan komt Gerard en die verteld dat er een eindje terug nog wel plaats is en daar slapen de Italianen. Maar ja, terug dat wil ik niet! De koreaan van Cacabelos, zit ook opmhet terras en hij gaat weg, zeker ook op zoek naar een slaapplaats en ik er achter aan! Ik ga naast hem lopen en zeg gedag. Hij kijkt me aan en zie dat ik alleen ben en vraagt verbaast: " waar is je man?" Als ik naar achter wijs, kijkt hij nog verbaasder en begint hard te lachen! Ik blijf even naast hem lopen en dan verteld hij dat hij nieuwe schoenen heeft gekocht, wel duur maar ze lopen goed. Hij laat het zien door nog n stapje harder te lopen, gekke koreaan:).
En dan is er toch een albergue voor ons. Een jongen laat ons de kamer zien, klein en met een smal 2 persoonsbed voor € 30,00 best veel! En ik mopper nog n beetje, maar ja je wilt toch n plaats. Als ik in bad zit, (dat ik schoonmaak met mn vuile sok, want je weet maar nooit) en ook gelijk mn kleren was, want dat moet ook gebeuren, knap ik toch op! Het is een heel oud huis en alles kraakt en piept. Ik denk dat ik hier vannacht meer hoor dan gisteren met nog 100 andere pelgrims. Daar zat een dranger op de deuren en hoorde je ze niet open of dicht gaan, erg prettig!
Maar is een tuin, geweldig, groot, net een paradijsje. Een prieeltje, waar we ons brood eten, 2 ligbedden waar we de rest van de middag heerlijk uitrusten en kunst: 3 hele grote mieren! En we zijn op een man na de enige mensen hier. Die man komen we ook al de hele tijd tegen, maar die zegt geen boe of bah, dus lekker rustig! We komen helemaal bij, net vakantie, fantastisch!
We worden gevraagd om te komen eten en ook dat is fantastisch! Geen pelgrimsmenu en het is iets duurder, maar het is het waard! We voelen ons als G en G en Spanje!!!!